کد | 217 |
عنوان فارسی پایاننامه | اثرات مصرفی بیوچار بر حاصلخیزی خاک، تحمل به خشکی، رشد و مواد مؤثره گیاه دارویی سیاه دانه |
عنوان لاتین پایاننامه | Effects of Bio-char application on soil fertility, drought tolerance , growth and essential component of black seed (Nigella sativa L.) |
وضعیت انجام | |
تاریخ تصویب | |
تاریخ شروع | |
تاریخ پایان | |
سال | |
فصل | |
مقطع تحصیلی پایان نامه | دکتری PhD |
نوع پایان نامه | کاربردی |
رشته تخصصی | |
بودجه | |
کلمات کلیدی |
عنوان | متن |
---|---|
چکیده پایان نامه | با توجه به کمبود آب در کشور و اهمیت آن در تولید گیاهان دارویی، اعمال روش های مدیریتی که با حداقل آبیاری عملکرد مناسبی تولید کند، ضروری به نظر می رسد. به منظور بررسی اثرات مصرف بیوچار بر حاصلخیزی خاک، تحمل به خشکی، رشد و مواد موثره گیاه دارویی سیاه دانه (Nigella sativa L.) آزمایشی به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دو سال زراعی 95-1394 و 96-1395در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا گردید. تیمارها شامل آبیاری به عنوان عامل اصلی در سه سطح 100درصد ،70 و 40 درصد نیاز آبی و کرتهای فرعی شامل فاکتور بیوچار در سه سطح شامل بدون بیوچار، 10 تن در هکتار بیوچار و 20 تن در هکتار بیوچار؛ و کود شیمیایی در دو سطح شامل بدون مصرف کود و مصرف کود بود. که شامل مصرف کودشیمیایی فسفر (P2O5) به میزان 75 کیلوگرم در هکتار پتاسیم (K2SO4) به میزان 100 کیلوگرم در هکتار و نیتروژن به میزان 150 کیلوگرم در هکتار از منبع اوره بود. نتایج نشان داد که در هر دو سال تیمار 20 تن در هکتار بیوچار از تاثیر بیشتری نسبت به سایر تیمارها بر خصوصیات خاک برخوردار بود. تیمار آبیاری بر اساس 100 درصد نیاز آبی بیشترین تاثیر را بر عملکرد و اجزای عملکرد سیاه دانه داشت. کاربرد بیوچار در هیچ یک از دو سال بر ارتفاع بوته، تعداد شاخه های فرعی، تعداد فولیکول در بوته، وزن هزار دانه و شاخص برداشت موثر نبود. بیوچار در سال اول فقط بر تعداد دانه و وزن دانه ها در بوته موثر بود ولی در سال دوم تاثیر بیوچار بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک معنی دار بود و تاثیر 10 تن در هکتار بیوچار بیشتر از سایر تیمارهای مورد مطالعه بود. کاربرد کودشیمیایی نیز بجز وزن هزار دانه بر عملکرد و اجزای عملکرد سیاه دانه تاثیر معنی داری داشت. آبیاری بر اساس 40 درصد نیاز آبی موجب افزایش درصد پروتئین و درصد اسانس دانه شد ولی این تیمار درصد روغن دانه را کاهش داد. تاثیر کاربرد بیوچار بر خصوصیات کیفی سیاه دانه نیز در سال دوم بیشتر از سال اول بود و کاربرد 10 تن در هکتار بیوچار از کارایی بالاتری نسبت به تیمار 20 تن در هکتار بیوچار برخوردار بود. اثرات متقابل دوگانه بیوچار و کودشیمیایی حاکی از تاثیر بیشترکاربرد بیوچار به همراه کودشیمیایی بر صفات کمی و کیفی مورد مطالعه بود. در بین اثرات متقابل سه گانه تاثیر تیمار I2B2F2 (70 درصد نیاز آبی + 10 تن در هکتار بیوچار + مصرف کود شیمیایی) بر عملکرد و اجزای عملکرد سیاه دانه بیشتر از سایر تیمارها بود به طوریکه عملکرد دانه این تیمار 1257کیلوگرم در هکتار و عملکرد بیولوژیک آن 5116 کیلوگرم در هکتار به دست آمد. بنابراین استفاده از بیوچار به دلیل منافذ و سطح ویژه بالا و توانایی آن در نگهداری آب می تواند در مناطق خشک و نیمه خشک علاوه بر بهبود خصوصیات خاک، جذب آب و عناصر غذایی توسط گیاه را افزایش داده و با تاثیر بهینه بر عملکرد کمی و کیفی گیاه، میزان آب مصرفی در سیاه دانه را کاهش داده و باعث صرفه جویی در مصرف آب می شود. |
خلاصه |
ردیف | نام همکار | سمت همکار | سمت همکار پایاننامه |
---|---|---|---|
1 | عادل بیگ بابایی | استاد مشاور | |
2 | حمیدرضا اصغری | استاد راهنما | |
3 | پرویز رضوانی مقدم | استاد راهنما | |
4 | حمید عباسدخت | استاد مشاور | |
5 | جواد شباهنگ | استاد مشاور |
عنوان مقاله |
---|