چاپ صفحه |  صفحه نخست سامانه |  اطلاعات تفضیلی |  نویسندگان |  مقالات مرتبط | مؤسسه علوم و صنایع غذایی |
| کد | 160 |
| عنوان فارسی پایان‌نامه | مقایسه روش های استخراج ترکیبات ضدمیکروبی از برگ گیاه کنگر فرنگی (Cynara scolymus) توسط روش سیال فوق بحرانی و ماسراسیون و بررسی اثر آن بر جمعیت میکروارگانیسم های شاخص مسمومیت و عفونت غذایی |
| عنوان لاتین پایان‌نامه | Comparison of antimicrobial compounds extracted from the leaves of artichoke (Cynara scolymus) by supercritical fluid and maceration and its effect on the population of microorganisms of food poisoning and infections |
| وضعیت انجام | |
| تاریخ تصویب | 1394/07/26 |
| تاریخ شروع | |
| تاریخ پایان | |
| سال | |
| فصل | |
| مقطع تحصیلی پایان نامه | کارشناس ارشد |
| نوع پایان نامه | کاربردی |
| رشته تخصصی | |
| بودجه | |
| کلمات کلیدی |
| عنوان | متن |
|---|---|
| چکیده پایان نامه | افزایش روزافزون مقاومت دارویی به آنتی بیوتیک ها و حساسیت به ترکیبات شیمیایی ضدمیکروبی ازجمله دلایل رویکرد پژوهشگران برای یافتن ترکیبات ضدمیکروبی با منشاء گیاهی می باشد. ازاین رو ترکیبات ضدمیکروبی با پایه گیاهی می توانند در کنترل بیماری های انسانی نقش با ارزشی ایفا نمایند. در این پژوهش اثر ضدمیکروبی عصاره برگ گیاه کنگر فرنگی علیه تعدادی از میکروارگانیسم های بیماری زا مورد مطالعه قرار گرفت. ابتدا عصاره برگ کنگر فرنگی به دو روش استخراج فوق بحرانی (SFE) و خیساندن (با دو حلال آب و اتانول) به دست آمد. عصاره گیری به روش SFE، در فشار 200 بار دی اکسیدکربن، دمای 45 درجه سانتی گراد، 20 درصد کمک حلال اتانول به مدت زمان 60 دقیقه انجام گرفت. در این پژوهش از روش انتشار در آگار در چهار سطح 100، 200، 400 و 800 میلی گرم بر میلی لیتر جهت بررسی قطر هاله عدم رشد، روش کشت آمیخته جهت اندازه گیری حساسیت سویه های بیماری زا نسبت به عصاره و روش رقت سازی در چاهک (میکروبراث دایلواشن) جهت اندازه گیری حداقل غلظت مهارکنندگی رشد (MIC) و حداقل غلظت کشندگی (MBC/MFC) استفاده شد. از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه (ANOVA) جهت مقایسه میانگین ها و از آزlون دانکن جهت بررسی اختلاف بین میانگین ها (در سطح معنی داری 5 درصد) استفاده شد. نتایج نشان دهنده درصد استحصال کمتر عصاره روش فوق بحرانی نسبت به روش ماسراسیون بود. با این حال اثر ضدمی;روبی عصاره فوق بحرانی به مراتب بیشتر از روش ماسراسیون بود. این موضوع می تواند به دلیل خلوص بالای عصاره SFE و استخراج ترکیبات ضدمیگروبی بیشتر باشد. مقایسه اثر ضدمیکروبی عصاره های بدست آمده به روش انتشار در آگار نشان داد که با افزایش غلظت عصاره های آبی، اتانولی و فوق بحرانی، اثر ضدمیکروبی به طور معنی داری افزایش پیدا می کند. بیشتری قطر هاله عدم رشد عصاره های بدست آمده مربوط به مخمر Candida albicans و باکتری Staphylococcus aureus در غلظت 800 میلی گرم بر میلی لیتر عصاره SFE بود. نتایج نشان داد عصاره کنگر فرنگی در مقایسه با برخی آنتی بیوتیک های رایج درمانی اثر بازدارندگی بیشتری روی برخی سویه های مورد مطالعه داشت. نتایج حداقل غلظت مهارکنندگی از رشد عصاره های آبی، اتانولی و کربن دی اکسید فوق بحرانی به روش میکرودایلوشن براث نشان داد که عصاره حاصل از روش فوق بحرانی در غلظت های کمتری نسبت به عصاره های حاصل از خیساندن مانع از رشد میکروارگانیسم ها شد. |
| خلاصه | افزایش روزافزون مقاومت دارویی به آنتی بیوتیک ها و حساسیت به ترکیبات شیمیایی ضدمیکروبی ازجمله دلایل رویکرد پژوهشگران برای یافتن ترکیبات ضدمیکروبی با منشاء گیاهی می باشد. ازاین رو ترکیبات ضدمیکروبی با پایه گیاهی می توانند در کنترل بیماری های انسانی نقش با ارزشی ایفا نمایند. در این پژوهش اثر ضدمیکروبی عصاره برگ گیاه کنگر فرنگی علیه تعدادی از میکروارگانیسم های بیماری زا مورد مطالعه قرار گرفت. ابتدا عصاره برگ کنگر فرنگی به دو روش استخراج فوق بحرانی (SFE) و خیساندن (با دو حلال آب و اتانول) به دست آمد. عصاره گیری به روش SFE، در فشار 200 بار دی اکسیدکربن، دمای 45 درجه سانتی گراد، 20 درصد کمک حلال اتانول به مدت زمان 60 دقیقه انجام گرفت. در این پژوهش از روش انتشار در آگار در چهار سطح 100، 200، 400 و 800 میلی گرم بر میلی لیتر جهت بررسی قطر هاله عدم رشد، روش کشت آمیخته جهت اندازه گیری حساسیت سویه های بیماری زا نسبت به عصاره و روش رقت سازی در چاهک (میکروبراث دایلواشن) جهت اندازه گیری حداقل غلظت مهارکنندگی رشد (MIC) و حداقل غلظت کشندگی (MBC/MFC) استفاده شد. از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه (ANOVA) جهت مقایسه میانگین ها و از آزlون دانکن جهت بررسی اختلاف بین میانگین ها (در سطح معنی داری 5 درصد) استفاده شد. نتایج نشان دهنده درصد استحصال کمتر عصاره روش فوق بحرانی نسبت به روش ماسراسیون بود. با این حال اثر ضدمی;روبی عصاره فوق بحرانی به مراتب بیشتر از روش ماسراسیون بود. این موضوع می تواند به دلیل خلوص بالای عصاره SFE و استخراج ترکیبات ضدمیگروبی بیشتر باشد. مقایسه اثر ضدمیکروبی عصاره های بدست آمده به روش انتشار در آگار نشان داد که با افزایش غلظت عصاره های آبی، اتانولی و فوق بحرانی، اثر ضدمیکروبی به طور معنی داری افزایش پیدا می کند. بیشتری قطر هاله عدم رشد عصاره های بدست آمده مربوط به مخمر Candida albicans و باکتری Staphylococcus aureus در غلظت 800 میلی گرم بر میلی لیتر عصاره SFE بود. نتایج نشان داد عصاره کنگر فرنگی در مقایسه با برخی آنتی بیوتیک های رایج درمانی اثر بازدارندگی بیشتری روی برخی سویه های مورد مطالعه داشت. نتایج حداقل غلظت مهارکنندگی از رشد عصاره های آبی، اتانولی و کربن دی اکسید فوق بحرانی به روش میکرودایلوشن براث نشان داد که عصاره حاصل از روش فوق بحرانی در غلظت های کمتری نسبت به عصاره های حاصل از خیساندن مانع از رشد میکروارگانیسم ها شد. |
| ردیف | نام همکار | سمت همکار | سمت همکار پایان‌نامه |
|---|---|---|---|
| 1 | عادل بیگ بابایی | استاد مشاور | |
| 2 | سیدعلی مرتضوی | استاد راهنما | |
| 3 | فریده طباطبایی یزدی | استاد راهنما |
| عنوان مقاله |
|---|
| اثر مهارکنندگی و کشندگی کنگرفرنگی بر سویه‌های بیماری‌زا و مقایسه آن با آنتی‌بیوتیک‌ها در شرایط برون‌تنی |
